Το Προσωπικό Μύνημα του Κωνσταντίνου Σαμψών 

εκεί που το απέραντο γαλάζιο του ουρανού,

συναντά το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας,

εκεί στάθηκα για λίγο να ακούσω τα λόγια του ανέμου,

εκεί στάθηκα για λίγο να ακούσω τα λόγια των κυμάτων,

εκεί άκουσα την φωνή της ψυχής, να μου υπαγορεύει νότες,

νότες μαγικές που η μια διαδέχονταν την άλλη,

συνθέτοντας μια υπέροχη μουσική,

νότες συναισθημάτων, νότες αισθημάτων, νότες χαράς, νότες λύπης,

όπως οι στιγμές που συνθέτουν την ζωή μας.